Buurtschap

'Corso zo zo: Dahlia's en de kids'

20 september 2016

Volgens goed gebruik werd ik ook dit jaar tijdens het corsoweekend (terecht) aangesproken op het te lang uitblijven van de volgende column. Mijn tegenreactie is dan direct ‘Geef maar een onderwerp en ik schrijf wel iets weg’. Pedro reageerde ditmaal direct met het onderwerp ‘Dahlia’s en de kids’ en aangezien dit op corsomaandag na ettelijke biertjes was, stuurde hij er ook een Whatsappje achteraan, zodat ik het met zekerheid niet zou vergeten: ‘Dhalias en de kids’.

Opvallend dat de voorzitter van de bloemencommissie het woord dahlia’s verkeerd spelt. Daarmee begon ik me direct af te vragen welk onderwerp hij nu daadwerkelijk wilde teruglezen. Indien er in dit bericht namelijk nog meer typefouten staan, die er op het eerste zicht niet lijken te zijn, dan staat er ‘Dali-ja en de kits’. Op zich niet zo’n vreemd onderwerp, want diverse corsobouwers zoeken op corsozondag en/of -maandag de culinaire kwaliteiten van onze Egyptische vrienden aan de Luikerweg op en dat blijkt dan achteraf niet altijd evengoed samen te gaan met het bovenmatig genuttigde gerstenat.

Ach ja, we kunnen het er lang over hebben, maar ik denk dat het zinniger is om deze column toch maar verder te wenden aan ‘dahlia’s en de kids’. Tja, en wat moet ik daar nu over schrijven???

Ze zeggen wel eens corso zit je in het bloed!!! Maar hoe kan ik dan verklaren, dat mijn ene zoon gek is van corso en de andere het ‘wel leuk, maar niet bijzonder’ vindt. Ze hebben beiden mijn bloed, maar waarschijnlijk stroomt het bij de een iets harder dan bij de ander. Of is het toe te schrijven aan het feit dat mijn vrouw ook wat minder heeft met het corso en dat haar bloed dus sterker aanwezig is bij de niet-corso-fan. Dat zal binnenkort duidelijk worden, wanneer Joep, Daan, Roel en Chiel doorstoten naar de nieuwe generatie bouwers. Immers Bart en Maartje, alsook Pedro en Yvonne hebben allemaal corsobloed, dus het kan niet anders zijn dat deze jongens ook fervent corsobouwers worden. We zullen het binnenkort gaan zien. Wellicht kunnen Bart, Maartje, Pedro en Yvonne zelf al een tipje van de sluier oplichten….

Mocht deze theorie kloppen, dan weten we dus ook hoe we het corso voor de komende tientallen jaren zeker moeten stellen: door een gezonde stroom van nieuwe bouwers te ‘kweken’. En daar kunnen we reeds rekenen op Frank en Miriam. Ten eerste zorgde ze voor de continuiteit van de diversiteit binnen ons buurtschap, door als volleerd corso-echtpaar een dochter op de wereld te zetten. Faye wordt namelijk opgeleid tot veelzijdig corso’bouwster’. Ze is binnen afzienbare tijd op alle fronten inzetbaar. Naast bouwen kijkt Faye al uit naar het organiseren van de kinderdag, het uitbreiden van de Kerkakkers-kledinglijn en het aankleden van de figuranten op corsozondag.

En of dit nog niet voldoende was kwamen Frank en Miriam na een paar woelige zomeravonden met de melding dat er een tweeling op komst was. En zodoende kan Faye bij haar corso-activiteiten ondersteuning verwachten van zusje Lynn. Broertje Stan zal Joep, Daan, Roel en Chiel gaan versterken bij het bouwen (en zuipen), maar neemt daarnaast ook de rol ‘Hoofd PR-zaken’ voor zijn rekening.

Nu bouwen 7 jonge talenten nog geen corsowagen en dat is ook nog niet nodig, want voorlopig lopen er nog wel een paar generaties corsobouwers bij Kerkakkers rond:

Zo zie ik Bert nog niet snel achter de geraniums zitten, maar ligt, knielt en staat hij de komende jaren nog fris en fruitig tussen de dahlia’s.
John Broekx is inmiddels dan wel de 50 gepasseerd, maar de komende bouwperiodes huppelt hij nog als een jong hertje over de steigers.
Roept Sjaak nog tientallen jaren met hese stem ‘plus één!’.
Managet Roel de afdeling Techniek (met verve!) en wordt de wijk Kerkakkers Noord binnen no-time het Silicon Valley van corsoland genoemd.
Zorgt Pedro ervoor dat we nooit een tekort aan bloemen hebben (van de juiste kwaliteit in de juiste kleur!!)
Print Dave de komende ontwerpen in 3D en legt daarmee de basis voor nog vele podiumplaatsen.
Gooit Edwin het las-tempo per avond nog drie tandjes omhoog!!! ‘Lassen en brassen, dat is wat ik doe, en daar in die corsotent daar wordt Edje het nooit moe!’
Zet Bart een bedrijfshal van 3000 m2 neer, zodat hij nog wat extra spullen van Kerkakkers kan opslaan (en de container tevens overbodig wordt).
Organiseren Annemarie en Angelique (in opdracht van John de Mol) een heuse talentenjacht om zodoende tot een professionele en verantwoorde keuze te komen voor de figuranten. (En halen ze met veel plezier de bloemen uit, als ik ze daar op zondagochtend om vraag).
Mondt de jaarlijkse kinderdag uit tot een mega-groot spektakel, waar Studio 100 jaloers op is. Met dank aan M3 (dus geen K3), Maartje, Miriam en Moniek.
Groeit de baard van Bram vrolijk door en zorgt daarmee voor nog vele fotogenieke momenten. (De fotograaf van het ED is reeds ingelicht!)
Zorgt Sven dat hij zijn afgetrainde lichaam onderhoudt door elke avond als een slingeraap door de tent te bewegen.
Blijft Karin veelzijdig inzetbaar: je hoeft het haar maar te vragen.
Houdt Arjen koelbloedig het overzicht. In de tent en bij de hekkenploeg…. Doe hem dat maar eens na!
Zet Frank maximaal in op online media en maakt hij de term Kerkakkers wereldwijd trending-topic.
Verzorgt Ton tot aan zijn 65e de prikbegeleiding (hoef ik het niet te doen…)
Krijgt Ad van Opstal een eigen platenlabel: Kerkakkers-Records en gaat na drie platina-platen op wereldtoernee. Marleen gaat mee als achtergrondzangeres en om ons Buurtschap te promoten in Australie, Japan, Brazilie, Mexico, etc, etc,….
Bakt Carola nog heel wat van die lekkere appeltaarten. (Doe mijn nog een stukkie…)
Geeft John Dijkzeul ieder jaar een masterclass sexuele voorlichting (’s nachts na 1 uur!).
Spreekt Richard de zintuigen nog regelmatig aan, door de geur van laselectrodes te verdringen met wat humane gassen.

En dan vergeet ik nog Rinus, Marijn, Kim, Koosje, Patrick, Nick, Jolanda, Kevin, Robin, Robin, Wesley, Yvonne, Rianne, Francois, Francois, Noah, Rik, Martin, Tijs, Edwin, Nikki, Paul, Joni, Jill, Jelka, Ronnie, Erwin, Isa, Marc, en nog vele, vele anderen. Dus wordt niet boos indien je hier niet apart vermeld staat. (Misschien ben je er zelfs wel blij mee.) Maar een ding is zeker: zonder jou komt die wagen niet op de weg!!! Dus we rekenen de komende jaren ook nog op jouw hulp. En het mooie daarvan is dat jij daarbij kunt rekenen op de inzet van onze aanstormende talenten.

Tot de volgende column!
Groet R.